Άσκηση σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη

Η συστηματική άσκηση είναι ιδιαίτερα σημαντική για ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ). Βοηθάει στη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης, της υπέρτασης και της μείωσης του σωματικού βάρους. Οι ασθενείς με ΣΔ που ασκούνται συστηματικά έχουν λιγότερες πιθανότητες να πάθουν καρδιαγγειακό ή εγκεφαλικό επεισόδιο, από ασθενείς που δεν ασκούνται συστηματικά.

Πριν ξεκινήσουν ένα πρόγραμμα άσκησης οι ασθενείς θα πρέπει να πάρουν την έγκριση από το θεράποντα ιατρό τους. Επιλέγουν ένα πρόγραμμα που είναι ευχάριστο αλλά και ανάλογο με τα επίπεδα φυσικής τους κατάστασης. Για καλύτερα αποτελέσματα, καθώς και για ασφάλεια κατά την άσκηση, συστήνεται το πρόγραμμα άσκησης να είναι επιβλεπόμενο από έναν ειδικά εκπαιδευμένο καθηγητή φυσικής αγωγής.

Η ώρα του προγράμματος συστήνεται να είναι ίδια και να μετράται το επίπεδο γλυκόζης πριν και μετά το πρόγραμμα άσκησης. Οι ασθενείς επίσης πρέπει να έχουν μαζί τους κάποιο είδος υδατάνθρακα (συνήθως 3-5 γουλιές χυμού) για να αντιμετωπίσουν συμπτώματα υπογλυκαιμίας, εάν χρειασθεί και να ενυδατώνονται κατά τη διάρκεια της άσκησης επαρκώς.

Προτείνεται ένα πρόγραμμα αερόβιας άσκησης μέτριας έντασης το λιγότερο για 30 λεπτά 5 ημέρες την εβδομάδα ή έντονη αερόβια άσκηση για 20 λεπτά 3 ημέρες την εβδομάδα. Ένας συνδυασμός μέτριας και έντονης έντασης αερόβιας άσκησης είναι αποδεκτός, ενώ για τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα μπορούν να ακολουθούν ένα πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης για τη διατήρηση και βελτίωση της μυϊκής μάζας, η οποία βοηθάει στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και τη μείωση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαρίνης.

Λόγω της σημαντικής δοσοεξάρτησης μεταξύ φυσικής δραστηριότητας και επιπέδου υγείας, όσοι επιθυμούν να βελτιώσουν περεταίρω την φυσική τους κατάσταση, να ρυθμίσουν τα επίπεδα σακχάρου και να μειώσουν περαιτέρω το σωματικό τους βάρος, μπορούν να ξεπεράσουν αυτές τις συνιστάμενες οδηγίες.

Άννα-Μαρία Τουβρά, Εργοφυσιολόγος PhD, MSc